Mijn eerste langere reis met mn 230 sedan was vorig jaar januari met mn vriendin naar Italie, wintersport in de Dolomieten.
Enige voorbereiding was eigenlijk het aanschaffen van sneeuwkettingen, een paar liter olie en het inpakken van mn routemobiel-abonnement.
Om half vier ’s nachts vertrokken uit Schiedam, hadden in de planning vroeg in de middag aan te komen. Vooraf gehoopt op goede weersomstandigheden: geen regen, wind, sneeuw ed. En dat hebben we geweten: windstil, erg koud….. mistvlagen hebben ons urenlang beziggehouden. Gevolg was een rustig tempo, meer dan 100 km/uur zat er niet in.
Eenmaal uit het donker en de mist wist mijn vriendin natuurlijk het gaspedaal opeens wel weer te vinden en werd mijn 25-jarige Benz met snelheden tussen de 140 en 160 over Duitse en Oostenrijkse snelwegen gejaagd. Mijn voorzichtige opmerkingen over “respect voor een oudere auto”, “we hebben geen haast”, “mb is rijden in stijl!”, etc, etc., deden aan haar lol niets af.
Na nog een stukje file (zonnig, dakje open, kachel aan, heeeeerlijk!) en mooie uitzichten rondom de Brennerpas belandden we in Italie en redelijk snel op de plek van bestemming (St. Christina).
Halverwege de week geprobeerd te starten, geen probleem ondanks alle vorst!
Avond voor vertrek bleken de portiersloten vastgevroren, aansteker lostte dat probleeem snel op. Ochtend van vertrek…….. nummerplaat achterkant gestolen! Een dronkaard heeft er waarschijnlijk veel lol aan beleefd. Wij niet, duurde al met al 2 uur voordat we aangifte konden doen.
Op de terugweg het eerste stuk oostenrijk secundair gereden: volledig besneeuwde dalen, mooie uitzichten.
Na in totaal 2200 km de Benz weer voor de deur geparkeerd. De hele terugweg geen politie-auto gezien, daar was ik wel blij mee vanwege mijn ontbrekende nummerplaat.
Olieverbruik was een stuk hoger dan op enig ander moment, normalerwijs hoef ik er bijna nooit olie bij te gooien.
Groeten,
Mattijs
SitemapIndex